Goed schrijven? Zet je gedachten uit en voel
3 minuten lezen
Wat schrijven en voelen met elkaar gemeen hebben
Wel eens geprobeerd je gedachten helemaal uit te zetten? En alleen te voelen? Niet langer te luisteren naar je ratio, mind, verstand of hoe je het maar wil noemen.
Ik heb het geprobeerd, een week lang. Ik probeerde het heus.
Maar het voelde raar, eigenlijk niet te doen.
Gedachten zijn gewoonlijk heel behulpzaam, zeker als je een taak hebt uit te voeren
Eerlijk gezegd, ik moet er niet aan denken dat ik geen gedachten meer heb.
- Hoe zou ik dan aan een onderwerp voor zo’n artikel als dit komen?
- En hoe zou ik dan zien dat de structuur van een artikel niet goed loopt?
Maar soms zijn die gedachten wat overijverig
Mijn gedachten zijn van het soort dat continu oppopt. Onder alle omstandigheden, zelfs als ik probeer te luisteren. Geef me een vrij moment en mijn gedachten stromen binnen. Over van alles en nog wat. Soms prettig, soms gekmakend.
Ik móest mijn gedachten, gedeeltelijk, stop zetten
Ik was een week weg, voor wat ik mijn persoonlijk ontwikkeltraject noem.
En voor de zoveelste maal die week moesten we voelen wat er diep van binnen te voelen was: Voelen (niet denken) hoe we alles wat we geleerd hadden in de toekomst wilden gaan gebruiken. Niet door na te denken, maar door het vanzelf op te laten borrelen. En daarna mochten we het opschrijven. Voor ik het wist had ik een heel kantje volgeschreven. Het bleef maar borrelen.
Wat voelde ik?
- Dat ik zou gaan schrijven
- Dat ik nog meer zou schrijven
- Dat ik nog meer mensen zou leren hoe zij zelf zo konden schrijven dat zij bekend werden, hun kennis bekend werd.
Niet zo gek natuurlijk dat dat bij mij boven borrelt, want dat is mijn vak.
Maar er kwam meer. Want zo al voelend en denkend (waar houd het ene op en begint het andere?) besefte ik:
Ik gebruik mijn gevoel bij het schrijven altijd al
Pas als ik gevoeld heb, zet ik mijn verstand in.
Zo gaat het schrijven bij mij:
Ik voel vaak dat de structuur niet deugt, zonder dat ik kan aanwijzen waar het aan ligt.
Pas na dat gevoel ga ik analyseren wat er dan precies niet deugt aan de tekst.
En als ik onderwerpen zoek voor zo’n artikel als dit ga ik ook zitten ‘voelen’.
Onderwerpen passeren de revue en bij sommige voel ik het gloeien in mijn lichaam. Dat betekent dat er wat zit in dit onderwerp. Dan kan ik er wat mee, ik weet niet altijd onmiddellijk wat, maar ik vertrouw erop dat het wel komt als ik het onderwerp door me heen laat spoelen.
Oh, wat klinkt dat maf: ‘Een onderwerp door me heen laten spoelen‘.
Toch is dat wel wat ik doe:
Ik laat gebeurtenissen of ideeën door me heen gaan, van mijn hoofd naar mijn buik, als het ware herkauwend. En als ik merk dat het ergens blijft hangen, me raakt, dan weet ik dat het leuk is om over te schrijven.
Dat doe ik ook als ik iemand geïnterviewd heb. Ik lees na wat ik heb opgeschreven en dan voel ik me opeens warm worden, bij een bepaalde zin of een specifiek woord. Dan weet ik: daar kan ik wat mee. Dat ga ik centraal stellen in het artikel.
Dat had ik nooit beseft: hoe belangrijk voelen is om goed te schrijven. Misschien draaf ik nu door, maar het kan best zijn dat dat mensen die denken dat ze niet goed kunnen schrijven, te veel in hun hoofd zitten en te weinig voelen.
Daarom deze keer een wellicht wat vreemd aandoende tip:
Leer voelen, dan worden je teksten beter
En hoe zit dat met jou en je gevoel? Lukt het je te voelen of raak je te snel verstrikt in je ratio? Laat het me weten helemaal onderaan dit artikel, ik ben heel benieuwd!
Wil je leren om meer te vertrouwen op je gevoel bij het schrijven?
Als je gebruik maakt van je gevoel, gaat schrijven gemakkelijker. Laat mij je erbij helpen. Mail me, dan maken we een telefonische afspraak om te zien of en hoe ik jou bij het schrijven kan ondersteunen.
Neem contact met me op Download mijn gratis ebooksDag Leonore,
Kan me 100% vinden in je artikel waarin je de link tussen schrijven en voelen zo helder uiteenzet. Nice!
hartelijke groet, Carolien
Carolien van den Akker,
Hoi Leonore,
Heel herkenbaar wat je schrijft. Soms/vaak ga ik zitten en weet ik nog niet precies wat ik ga schrijven. Of ik heb een onderwerp en dan blijkt het al schrijvend over iets anders te gaan. Het gaat een kant op die ik vooraf niet had kunnen voorzien/bedenken.
Dat maakt schrijven zo leuk en boeiend, je ontdekt dingen die je met alleen nadenken niet boven water krijgt.
Yvonne de Bruin, Sloworganizing