‘Wie zit er nou op mijn mening te wachten?’
3 minuten lezen
Je wil wel bloggen, maar durft niet goed
Ineke wil bloggen. Haar bedrijf loopt goed en dat wil ze graag zo houden. Vrienden, collega’s zeggen haar allemaal dat ze er nu echt niet meer onderuit kan: ze moet gaan schrijven over haar expertise.
Dat wil ze ook wel, ze heeft genoeg te vertellen. In haar coachingsgesprekken put ze moeiteloos uit haar kennis. Ze schudt het ene advies na het andere uit haar mouw en klanten gaan altijd opgetogen de deur weer uit.
Het enige dat ze hoeft te doen is op te schrijven wat ze haar klanten vertelt. Beetje bij beetje.
Maar zodra ze een woord op papier zet, denkt ze: hm, dit is toch niet zo bijzonder? Och, dit weten ze zo ook wel. Als ik dit opschrijf lachen ze me uit. Nee, ik kan het niet maken om dit zo hardop te zeggen.
En zo buitelen haar gedachten over elkaar heen en komt er geen woord op papier.
Als je kennis vanzelfsprekend is
Ik ben ervan overtuigd dat wat Ineke te schrijven heeft, enorm waardevol is. Alleen is dat wat zij weet zo vanzelfsprekend voor haar dat ze er zelf de waarde niet van inziet.
Er zijn grofweg twee manieren waarop Ineke zichzelf aan het schrijven kan krijgen.
Positieve gedachten
Eerst moet ze weg van de gedachten die haar belemmeren, zodat ze haar aandacht richt op gedachten die juist positief zijn. Daarom vraag ik haar naar een coachingsgesprek dat ze onlangs heeft gehouden. ‘Beschrijf hoe dat ging. Waar worstelde je klant mee? En hoe ging jij daarmee om?’
Veel meer is niet nodig om haar aan het praten te krijgen. Dit is wat zij kan: mensen helpen via haar coaching.
Zij vertelt trots hoe ze heeft kunnen helpen. Ik lach: ‘Wauw, wat geweldig. Dat doe je zo uit jezelf!’
Ze is verbaasd dat ik het zo geweldig vind wat zij heeft gedaan. ‘Ja’, zeg ik ‘Natuurlijk is het geweldig wat je doet. Dat weet jij ook. Je klant is er toch hartstikke blij mee? Die is heus niet de enige.’
Nou goed dan, dat wil ze geloven. Diep in haar hart weet ze ook wel dat haar werk waardevol is. Haar klanten blijven terugkomen en verwijzen ook hun vrienden en kennissen weer naar haar.
Eerst een concept schrijven
Nu is het tijd te gaan schrijven, 10 minuten is al genoeg. Dat wat ze mij net verteld heeft, moet uit haar hoofd. Voordat de gedachten weer komen dat het allemaal niets voorstelt.
Ze weet nu wat ze wil schrijven, want ze heeft het mij net verteld.
Ze ontdekt: ‘Dat ik niet schreef had er mee te maken dat ik eigenlijk niet wist wat ik moest schrijven. Het had helemaal niet te maken met dat ik dacht dat niemand mijn mening wilde lezen.’
‘Ja, het heeft er vaak mee te maken dat je niet weet hoe je moet schrijven. Als je dat dan weet, heb je zo je stuk geschreven….’
‘En als die belemmerende gedachten wel het grootste obstakel waren gebleven?’, vraagt ze
Een Helende Reis haalt belemmerende gedachten weg
Dan is er nog een Helende Reis, waarmee je eigen obstakels ontdekt en overwint.
Maar nu komt het vooral aan op schrijven. Voor de volgende keer schrijft Ineke haar eerste blog in concept
Heb jij een vraag? Mail me.
Neem contact met me op