Je zou toch schrijven? (Een gesprek)

3 minuten lezen

---

Een blog, of was het een rapport?

Ja, ja, allebei, en nee, even geen tijd gehad. Beetje druk, hè.

Binnenkort dan?

Volgende week wel, denk ik.

Sure?

Nou, eeh, misschien wordt het over twee weken

Maakt toch niet zoveel uit?

Misschien niet, dat weet jij alleen. Wat wilde je ook weer met dat blog en dat rapport?

In dat blog wilde ik tips delen over mijn werk. Zodat mensen enthousiast worden over wat ik doe en sneller naar mij toe komen als ze hulp willen. En dat rapport, tsja, dat was de afronding van mijn project. Maar daar is geen haast bij, hoor.

Ga je ze nog wel schrijven?

Ja,  ja. Natuurlijk. Het komt wel, maar nu even niet.

Niet nu?

Ik zei toch al: een beetje te druk nu. Andere prioriteiten

Maar zo moeilijk is het toch niet? Ga er een avondje voor zitten en je hebt in ieder geval een begin.

Ja, dat zeg jij. Mij kost dat wel wat meer tijd. Dat avondje heb ik al geprobeerd, echt.

Meer tijd? Voor een blog? Of voor dat rapport? Je weet toch al wat je wilt gaan schrijven?

Ja, op zich wel. Het project is af. En ik heb ook wel ideeën voor een blog. Maar als ik er dan echt voor ga zitten komt er niets.

Och, ja. En wat doe je dan als er niets komt?

Dan stop ik er maar mee, ga ik iets anders doen. Heus, het is no big deal. Het komt wel.

Weet je dat zeker?

Hm, ja, eh, daar ga ik wel vanuit. Ik schuif schrijfklussen wel vaker voor me uit. Weet je, ik kan nu eenmaal niet schrijven. Het kost vaak zo ontzettend veel tijd. Voordat ik een pagina vol heb, ben ik echt uuuren verder. Steeds chagrijniger. Echt. Kan ik mijn partner niet aandoen, toch?

Aha. 

Lieve jongen, lieve meid. Wat nu?

???

Misschien, misschien kan ik je helpen.

Je kunt schrijven gaan ervaren als licht en luchtig.

Schrijven wordt dan een van de klussen die bij je werk horen en die je ‘gewoon’ doet. Niet alsmaar uitstelt. En met genoegen aan begint én afmaakt.

Je gelooft me niet?

Leonore

Neem contact met me op