Een makkelijke tekst of makkelijk geschreven?

3 minuten lezen


tekening van sneeuwpoppen die steeds meer gestalte krijgen: makkelijk leren tekenen

Mensen voor wie schrijven geen dagelijkse bezigheid is, verzuchten nog wel eens: ik wou dat ik wat makkelijker kon schrijven. Ik ben jaloers op je, jij hebt wel dat schrijftalent. Kan jij me niet leren om net zo makkelijk te schrijven als jij? 

Nou kan ik mensen een heleboel bijbrengen over helder en toegankelijk schrijven, over met meer plezier schrijven en minder weerstand. Dan voelt schrijven vaak wel gemakkelijker, maar het is nog niet hetzelfde als makkelijk schrijven. 

Makkelijk leesbaar is makkelijk geschreven?

Je denkt misschien dat een makkelijke leesbare tekst in een handomdraai is opgeschreven. Nu, ik kan ieder verzekeren die wil leren schrijven, hoe makkelijker de tekst leest, hoe meer moeite het heeft gekost hem te schrijven. Uitzonderingen daargelaten. 

Je kan namelijk pas goede tekst schrijven als je eerst zelf de materie tot in de allerdiepste uithoeken begrijpt, er zelf een rode draad in hebt aangebracht en dat dan ook nog eens eenvoudig maar wel creatief in woorden, zinnen en structuren vat. Vaak gaan daar wel een aantal rondes – en gezucht - overheen.

Kun je dan niet leren snel te schrijven?

Tuurlijk wel. Soms heb je dat voorwerk van materie tot je nemen ongemerkt al gedaan. Door veel te lezen, erover na te denken, te laten bezinken, het er wellicht met anderen over te hebben. 

Dan ga je zitten en rrroetsj, de tekst komt zo op papier. Je hebt de inhoud dan al verteerd en verwerkt.

Associatief schrijven

Zelf schrijf ik brieven best snel. Dan hoef ik niet te veel na te denken over wat ik schrijf en of het wel overkomt. Het is van associatie naar associatie. 

Net zoals freewriten  vanzelf gaat als je de manier van schrijven eenmaal doorhebt. Je moet wel. 

Steeds goed nadenken

Maar zo werkt het niet in andere teksten.

Voordat ik de eerste woorden typ, ben ik al heel lang aan het denken. 

  • Met welke informatie zal ik beginnen? 
  • Zal ik een standaardverhaal maken met probleemstelling in het begin en daarna de oplossing geven of zal ik het proberen anders te doen? 
  • Wat kan ik me verbeelden bij de woorden die mijn geïnterviewde heeft verteld? 
  • Kan ik dat gebruiken om mee te beginnen? 

Rondstormende gedachten die afleiden

Ben ik daar uit, vaak na het een en ander geprobeerd te hebben, dan gaat nog het schrijven niet vanzelf.

Vaak vliegen er allerlei ‘opdrachten’ door mijn hoofd als:

“Passen deze woorden en zinnen wel bij de doelgroep?”

“Jee, wat is dit saai”

“Nee, dit geeft de kern niet goed weer”

“Volgens mij is het zo nog niet te begrijpen, nog een keer proberen”

“De tijden kloppen niet in deze alinea, hoe doe ik dat correct?”

En zo gaat het maar door. 

Schrijven is niet makkelijk

Dus ik ben meestal lang bezig, zeker als de tekst heel prettig leesbaar moet zijn.

Des te leuker als het uiteindelijk iets moois oplevert. Je mag een kijkje nemen in mijn hoofd om te zien hoe dat schrijfproces in mijn hoofd eruit ziet.(nr 59) 

Natuurlijk is wel te leren om dit proces van schrijven met gemak en zelfverzekerdheid te doen in plaats van met wanhoop en uitstelgedrag. Dan gaat het schrijven je dus wel makkelijker af. 

Merk je het verschil tussen makkelijk en makkelijker?

Meer weten over makkelijker schrijven?

Neem gerust contact met me op. Dan plannen we een gratis telefonisch kennismakingsgesprek in. 

Neem contact met me op