Hoe je die onmogelijk grote schrijfklus aanpakt

3 minuten lezen

---

Al jouw informatie in één handzame tekst

Soms is een schrijfklus zo groot, dat de moed je al in de schoenen zinkt als je eraan denkt. Houd moed! Begin klein en ook die tekst komt gereed.  Ontdek de aanwijzingen hiervoor in dit artikel.

Te ingewikkeld om eenvoudig op te schrijven

“Mijn werk is gewoon te ingewikkeld. Het lukt echt niemand om dat zo op te schrijven dat iedereen het snapt. Ik heb al eens bij verschillende tekstschrijvers geïnformeerd, maar ik vertrouwde niemand.”

Zo ongeveer ging het gesprek dat ik laatst met iemand had.

Hij werkte met data-applicaties (of zoiets, ik kan het niet helemaal herhalen).

Die bouwde hij en vervolgens ging hij naar zijn klanten om ze te leren hoe ze ermee konden werken.

Al jaren droomde hij ervan om een schriftelijke handleiding te maken

Zo een waarin stond wat hij wist. Maar, zei hij, dat zou wel nooit lukken.

Waarop ik een vraag stelde: ‘Als je mondeling uitleg geeft, snappen de mensen dat dan?’

Ja, dan wel. Mijn gesprekspartner begint te glimmen, want nu raak ik het mooiste van zijn werk aan: als iemand tot de ontdekking komtdat die ICT helemaal niet zo ingewikkeld is en dat je er ontzettend veel mee kan.

Kunnen uitleggen is gelijk aan schrijven

Ik weer: ‘Als je het kunt uitleggen, dan kun je dat toch ook opschrijven?’

Zijn verweer: “Ja, maar elke toepassing is weer anders, zodat ik niet één handleiding kan maken voor iedereen.”

Eén handleiding voor iedereen? Aha. Kijk, dat mag ik wel, lekker ambitieus. Hij wilde dus macaroni, voor iedereen simpel en makkelijk weg te happen. En nu had hij spaghetti: iets wat alleen goed te eten is voor rasechte Italianen.

De keerzijde is dat je hiermee voor jezelf een strop aanlegt, waar je jezelf in ophangt. Het project wordt zo groot, dat de moed je al in de schoenen zinkt als je er alleen al aan denkt om te beginnen.

Voor mij was het toen simpel:

Begin met één voorbeeld

"Begin je niet met een voorbeeld van je toepassing? Je schrijft op wat je bij een klant hebt verteld en dan heb je vast een begin. En daarna een volgend voorbeeld. Net zo lang tot je ‘alles’ hebt."

Terwijl ik het zeg, denk ik nog: dit is te simpel. Dat zal hij zelf ook wel bedacht hebben. Maar nee. Hij vindt het een geweldig idee.

“Bedankt voor het meedenken”, zegt hij nog. En: “Ik leg je visitekaartje op de stapel ‘nuttig’, dan kom ik misschien nog eens bij je terug.” 🙂

Hoe begin je aan een grote schrijfklus?

Daarom geef ik de tip graag door. Heb jij ook wel eens dat een schrijfklus zo groot lijkt, dat je er maar niet aan begint? En dat je dan denkt dat deze materie echt te ingewikkeld is om eenvoudig op te schrijven? Je niet weet waar en hoe je kunt beginnen?

Begin hier:

• Kijk van een afstand naar je onderwerp en vraag je af hoe je het in kleinere, afzonderlijke porties kunt verdelen. Wellicht net zoals mijn gesprekspartner door per klant of doelgroep te schrijven.
• Ga vervolgens alleen verder met die kleine portie en vergeet de rest maar even.

Te simpel?

Klinkt dat te simpel voor woorden?

Dat dacht ik ook, en toch helpt het.

Probeer het maar eens. En lukt het dan nog niet, misschien heb je dan iemand nodig die jou een paar vragen stelt. Vergeet ook niet om hulp te vragen van een collega of heel iemand anders.

Zoek je iemand die jou helpt je kennis in hapklare brokken te breken?

Vraag eens een sparsessie aan. Dan nemen we jouw kennis onder de loep om te zien hoe je daar een begin (of vervolg of eind) mee kan maken om op te schrijven.

Neem contact met me op