Help, ik wil sneller schrijven

3 minuten lezen

---

Ik vind dat ik zo lang bezig ben met schrijven, vertrouwde ze me toe. Kan jij me niet wat tips geven om sneller te schrijven?

Ik lachte, spreidde mijn armen en zei: Ik heb de perfecte tip voor je, waardoor je 10 maal zo snel je stukken gaat schrijven.

Ze lachte met me mee. Een paar lukrake tips zouden haar niet helpen. Wist zij. Wist ik.

Maar een stiekem stukje hoop had even gedacht van wel.

Natuurlijk begreep ik haar wens

Iederéén wil liever in een uur klaar zijn in plaats van in 2 uur. En iederéén denkt altijd dat anderen het beter, sneller, effectiever doen dan jijzelf.

En dan vinden we het ook allemaal heerlijk om iemand te ontmoeten die ons eens haarfijn vertelt wat we moeten doen om wél zo snel te schrijven.

We leunen achterover, klaar voor de perfecte tip en dan ‘pats’. Het lijkt of die ander je wakker schudt. Er komt namelijk geen simpel antwoord, want jij én die andere weten dat je eerst een diagnose moet stellen, eerst moet zien waar het door komt dat je denkt zo lang over dat schrijven te doen. Of het echt wel lang is en zo ja, of daar wat aan te doen is.

Daarom begon ik met vragen stellen: Om wat voor teksten gaat het? Wat doe je precies als je schrijft, tot in elk detail, elk moment? Wat voor gedachten heb je daarbij? Hoe lang doet je over elke fase?

Mijn inquisitie leverde het volgende op:

Het ging met name mis bij langere stukken, een soort essay, waarin ze haar lezers inzicht wilde geven en wilde overtuigen met argumenten die logisch op elkaar volgden.

Ze schreef eerst een freestyle-versie waarin al haar gedachten op papier kwamen.

Daarna probeerde ze in haar hoofd de beste argumenten eruit te halen en op een rij te zetten. Dat ordenen kostte haar zo’n 80 procent van het hele schrijfwerk, schatte ze in. Dat moest veel korter kunnen, dacht ze.

Ze keek mij verwachtingsvol aan.

Hoe lang duurt die 80 procent dan?

Dat wist ze niet.

Lang bezig zijn is niet gek

Ik dacht aan de keren dat ìk moeite had informatie in de meest logische volgorde te krijgen. Hoe ik dan alinea’s husselde en husselde, schrapte, bijschreef en hoe ik er dan soms nog niet tevreden over was. Soms was ik zo een paar uur verder.

Het is dus niet gek om lang bezig te zijn. Dat als overweging vooraf.

Maar ik wist nog niet of het voor haar ook logisch was om er zo lang over te doen. Of het wellicht sneller kon. Eerst had ik nog meer informatie nodig.

Mijn ervaring is namelijk dat veel mensen bij schrijven denken aan schrijven. Niet zo gek :).

Maar het punt is dat een groot deel van het schrijven niet uit schrijven bestaat, maar uit nadenken. Denk je na voordat je gaat schrijven, dan schrijf je meestal veel sneller.

Denk je na tijdens het schrijven, dan kost schrijven veel tijd

Ligt dat voor de hand? Dan ligt het waarschijnlijk ook voor de hand dat je dat nadenken wel gericht moet doen

De vraag was nu hoe zij dat voorproces deed. Ik vroeg door en kwam erachter dat ze na die freestyle-versie alle argumenten in haar hoofd ordende. Net zo lang tot ze eruit was en wist in welke volgorde ze ze wilde opschrijven.

Knap, vond ik. Mij zou dat niet lukken.

Tegelijk was het haar valkuil: ze was op die manier wel heel ongericht bezig.

Werk je met een hoofdboodschap?, vroeg ik

Ze keek me vragend aan. Dit had ze nog nooit gedaan.

Ik verkneukelde me; een gevoel van ‘ik heb beet’, omdat ik wist dat hier de sleutel zat.

We oefenden de hoofdboodschap voor het essay dat ze nu aan het schrijven was en ik liet haar zien hoe ze vanuit die hoofdboodschap een vraag-antwoordspel kon starten waarmee ze tot een logische volgorde van de informatie zou komen.

Nog steeds zag ze niet hoe haar dat zou helpen de goede volgorde te bepalen van de argumenten. Ik liet haar zien hoe ze dat vraag-antwoordspel kon inzetten om met de argumenten precies aan te sluiten bij haar lezers.

Daarop riep ze uit:

“Oh, maar dan kan ik voortaan beter die argumenten zo op papier uitwerken in plaats van helemaal in mijn hoofd.”

Het inzicht was geland

En als het inzicht eenmaal is geland, vraagt iedereen zich af: waarom heb ik dat nou niet eerder bedacht ;).

Het mooie hiervan is dat juist doordat het zo simpel lijkt en juist omdat je zelf tot dat inzicht bent gekomen, het werkt.

Wil jij achterhalen hoe je makkelijker, sneller of beter kunt schrijven?

Wellicht zijn een of meer feedback- of meedenksessies ook wat voor jou? Mail me (Leonore@deschrijfster.nl) voor een gratis kennismakingsgesprek.