Durf onvolledig te zijn

3 minuten lezen

---

“Dit wil ik er ook nog graag in hebben. En ja, dat hoort er toch ook echt bij. Maar dat en dat kan ik toch niet weglaten?”

Heb je ook last van zo’n stem in je hoofd als je schrijft?

Ik wel. Dan heb ik iemand geïnterviewd. Of meer iemanden. En ik heb nog wat achtergronddocumenten gelezen. Zoveel interessants allemaal! Wat zou ik dat graag in één artikel of in één bericht proppen, zodat de lezer alles, maar dan ook alles over dit onderwerp te weten komt.

Ik weet dat ik niet de enige ben

Mijn klanten zeggen tegen mij wat ze allemaal nog meer in hun artikel willen zetten. Of ik herken het in de stukken geschreven zijn.

En dat is zo zonde. Dikke kans dat de lezer door die overload aan informatie helemaal niets meer leest. En als hij wel het hele stuk doorleest, onthoudt hij er bitter weinig van of misschien alleen een minder belangrijk detail.

Verplaats je nu eens in jezelf

Denk je maar eens in dat je een nieuw apparaat wilt kopen. Het is iets waar je gras mee kunt maaien, maar dan wel op een ingenieuze manier. Een nogal ingewikkeld apparaat waar je ook andere dingen mee kunt doen, maar daar ben je in eerste instantie niet in geïnteresseerd.

Een enthousiaste gebruiker legt je uit hoe het ding werkt. Hij is helemaal lyrisch over dit apparaat. Je kunt er namelijk van alles mee, maar dan moet je wel weten hoe en in welke volgorde je op de knoppen moet drukken.

Meer en meer details, tot je wegzinkt

De verkoper vertelt: hoe geweldig het apparaat is,

dat hij het op die plek en op die andere plek al gebruikt heeft, dat het overal mee naar toe gaat.

Dat zijn moeder het daar en daar heeft toegepast door het ding zo te kantelen, dan

dat knopje in te drukken en dat eromheen te doen.

Dat zijn kinderen er daar mee naar toe zijn gegaan, dat ze daarvoor op die knopjes hebben gedrukt en toen gebeurde er dat.

Dat als je hem daar neer zet het ideaal is om dit en dit mee te doen.

En hij ratelt maar door. Tot het jou duizelt van alle toepassingen, knopjes, standen en mogelijkheden en je absoluut niet meer weet hoe je nu moet beginnen. Je wordt er moedeloos van en ziet maar helemaal van de koop af. Kun je je dat voorstellen?

Nu weer naar jouw lezer

Stel je voor wat je lezer denkt als hij door al jouw details moet heen worstelen. Zo is het ook als jij een artikel, een brochure of een blog schrijft.

Je hebt namelijk alles opgeschreven, omdat het zo zonde is als je lezer niet dat nieuwste snufje kent. Niet weet dat dat zijpaadje ook is onderzocht.

Oh ja. En als je niet ook opschrijft dat …, dan zal je collega boos worden.

Zo ontstaat een tekst

• zonder rode draad
• zonder logica
• met een opeenstapeling van feitjes en weetjes

Een stuk waarvan de lezer weinig zal onthouden. Hoe goed jij ook je best hebt gedaan om in simpele woorden en zinnen te schrijven.

Wat moet je wel doen?

Moed tonen.

Toon de moed om te schrappen

Moed om te schrappen. Om weg te laten. Om heel veel onverteld te laten. Dat is eigenlijk alles.

Durf jij? Durf jij onvolledig te zijn?

Of wil je nog een zetje van mij?

Plan bijvoorbeeld eens een sparsessie in, als onderdeel van een oppoetsbeurt van je schrijfmachine. Zodat je ontdekt hoe je jouw tekst nog beter kunt aansluiten op je doelgroep.

Neem contact met me op Of download eerst het gratis ebook hierover