pagina delen
De wanhoop als schrijven niet lukt
3 minuten lezen
Ze was de wanhoop al haast voorbij. Het leek meer op acceptatie: dat het haar nooit zou lukken om te schrijven. En dan is er dat kleine sprankje hoop. Ze zegt het zelf. Ook zij kan het misschien voor elkaar krijgen…
Heel even zie ik haar ogen oplichten. Dan worden ze weer donker. Maar ik heb het gezien; het was het moment dat ik zei: ‘Je hebt nu al een heel stuk geschreven.’
Een verslag schrijven
Een paar maanden geleden is ze bij me gekomen. Ze doet werk waar ze blij van wordt, en waar ze keigoed in is. Haar baas is dan ook dik tevreden. Op dat ene puntje na. Van elk project dat is afgerond moet een verslag komen.
En dat lukt haar niet. Ze probeert het heus, gaat zitten, dag na dag, maar er komt niets. Echt niets.
Schrijfblokkade neemt toe
Haar collega zegt nog wel eens: schrijf nou maar gewoon, maakt niet uit wat. Maar wat er ook gezegd wordt, ze blokkeert alleen maar meer. De laatste keer heeft haar collega dan maar geschreven, ook al was ze niet direct betrokken bij het project.
We zijn heel rustig gestart. Ik leg uit wat schrijven eigenlijk inhoudt. Dat het meer is dan de letters typen en dat er verschillende fases zijn in het proces van schrijven, te beginnen met de voorfase, waarin je alleen maar in je hoofd bezig bent. De schrijffase komt pas in fase 2.
Dat alleen al is een verademing voor haar. Dus ze hoeft niet direct te beginnen met typen als ze moet gaan schrijven. Juist niet.
Stap voor stap schrijven
In de volgende sessies starten we een ‘project’. Zij kiest een onderwerp. Stap voor stap volgen we de schrijffases. En stap voor stap maken we een schrijfschema van de inhoud, waar de basis voor de tekst al tevoorschijn komt.
Dan vraag ik haar of ze dit voor de volgende keer wil uitwerken en aan mij wil sturen.
Ze heeft geschreven!
Ik krijg een document vol stukken tekst. Bovenaan is het echt hartstikke goed: ik zie waar ze naar toe wil en het is te volgen. Wauw, zover is ze dus al.
‘Het is nog niet goed genoeg’
Alleen, als ik verder naar beneden scrol wordt de tekst minder duidelijk, met zinnen die niet lopen. En dat is waar ze de volgende sessie over begint. De tekst is niet goed, niet af, niet goed te lezen, het kostte haar zoveel moeite. Het ene na het andere bezwaar rolt over tafel.
Op dat moment zeg ik: ‘Stop. Even opnieuw. Realiseer je je dat je nu een stuk hebt staan? En dat ik ook begrijp wat je hebt geschreven?’
Verbouwereerd stopt ze inderdaad haar hersenspinsels te spuien. Dat is het moment dat ik haar ogen zie oplichten.
Ja, er is hoop’
‘Ja, je hebt gelijk’, vervolgt ze. ‘Er is hoop.’
Ik glunder. Want daar gaat het om: dat mijn klanten zelf ervaren dat ze het wel kunnen. Ook al is dat maar een heel klein sprankeltje, het is het begin. Want dat positieve gevoel helpt ook als het een keer wat minder gaat.
Daarom sta ik er even bij stil, want zelf vergeet je dat vaak weer. Je kijkt naar wat er nog niet gaat en vergeet dat je al een heel eind bent gekomen.
Afstand doen van belemmerende gedachten
Weerstand tegen schrijven overwinnen is een combinatie van schrijfvaardigheden en omgaan met belemmerende gedachten en emoties. Beide neem ik mee bij mijn schrijfcoaching, het een kan namelijk niet zonder het ander.
Hoe staat het met jouw wanhoop als schrijven niet lukt?
Wil jij ook die hoop ervaren? En met meer gemak leren schrijven?
Dan is het traject, Kom los van je worsteling met schrijven wellicht wat voor jou.