Durf jij te zeggen: ik kan schrijven?

3 minuten lezen

---

Alleen kinderen met TALENT bestonden voor de tekenleraar op mijn middelbare school.

Ik had geen talent.

Dat die anderen wel konden tekenen, zag ik heus ook wel.

Net zoals een van mijn zussen. Een paar halen op papier en er staat iets wat je herkent. Wat leuk is, mooi, met een eigen stijl.

Mijn tekeningen zien er zo uit:

Je snapt dat ik niet bestond in de tekenles.

En dat ik nooit teken.

Mensen zouden denken dat ik een onbenul ben. Iemand over wie je zo heen kan lopen.

Als je zo tekent, is dat logisch.

Tot vorige week.

Op zoek naar het perfecte beeld voor een presentatie

Ik was al weer uren aan het zoeken op internet. Op zoek naar het perfecte plaatje bij mijn presentatie. Ja, met veel moeite vond ik mooie plaatjes, maar nee, die waren dan weer niet vrij van rechten.

Toen ging ik tekenen, geïnspireerd op de foto’s die ik had gevonden.

Er kwam iets tevoorschijn en opeens dacht ik: als ‘ze’ het niet mooi vinden, dan vinden ze het maar niet mooi.

Ik was het compleet zat. Mezelf. Het oordeel van mijzelf over mijzelf. Het oordeel van mijn tekenleraar over mij. De gedachte die ik had over wat anderen over mij zouden denken.

Nu ben ik dus een tekenaar: ik teken en publiceer wat ik teken.

Het maakt me gewoon geen bal meer uit dat ik het niet kan

Dat ‘men’ niet mooi vind wat ik produceer, dat het niet past binnen de geldende normen.

(Nou ja, ik heb me, ook vorige week, opgegeven voor een tekencursus. Online, nog lekker makkelijk ook. Er was hoop, zei ze. Dat ik met wat technieken toch wat beter kan leren tekenen.)

Het is ook gewoon niet waar dat ik niet kan tekenen: je ziet toch een tekening? De tekening beantwoordt zelfs aan het doel dat ik eraan stel. Daar gaat het om.

Zoals deze:

Dit poppetje was het laatste plaatje in een training die ik online gaf. Zodra ik hem op het scherm zette, begon iedereen te lachen en voelde zich blij. Precies wat ik wilde bereiken.

Nu jij.

Zeg jij van jezelf: ik kan schrijven?

Krijg jij iets op papier dat aan je doel beantwoordt?

Of schrijf je niet (meer), denk je dat je het niet kan, omdat jouw leraar of lerares jou zo’n hopeloos geval vond dat zij of hij geen aandacht aan je besteedde? En omdat je ook wel ziet dat anderen haast moeiteloos van die sprankelende teksten schrijven?

Misschien werkt mijn sleutel bij jou ook wel:

Zet al je oordelen opzij, van jezelf, van anderen. Trek je nergens wat van aan.

Ga maar gewoon schrijven

Probeer maar eens. En laat alle meningen maar waaien.

Wil je aanwijzingen, zoals ik kreeg met mijn tekenles?

Neem contact met me op voor een telefonische afspraak, om te zien hoe ik jou verder kan helpen met schrijven.

Neem contact met me op